Kłopotowo - Klaptow

Wieś położona jest w województwie zachodniopomorskim, około 110 kilometrów na północny wschód od Szczecina i około 15 kilometrów na południowy wschód od Kołobrzegu.

Najbliższy sąsiad znajduje się na zachodzie, około 1 kilometra dalej, wieś Piotrowice . Persante płynie w odległości około 1 kilometra.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1263 roku, kiedy to Hermann von Gleichen, biskup Cammin, założył dzielnicę nowego kościoła parafialnego we Fritzow. Clapetow było jedną z wiosek parafialnych po Fritzow. Kolejna wzmianka pochodzi z 1276 roku, kiedy to ten sam biskup ustalił dochody z urzędów kanoników Kolberga. Wieś należała, pod nazwą Clobetowe, do dwunastu miejscowości, które zostały przydzielone do 2 pozycji kanonicznej, a także do sąsiedniej wsi Peterfitz. Nazwa miejscowości jest prawdopodobnie pochodzenia słowiańskiego.

W późnym średniowieczu Klaptów otrzymał własny kościół parafialny, w skład którego wchodziły także sąsiednie wsie Peterfitz i Lübchow .

Klaptów był starym lennem szlacheckiej rodziny Ramel. W wasalnym stole opactwa Cammin w 1565 roku Pawell i brat Jorgenna zostali nazwani Ramelenn jako odziedziczeni na Klaptow. W połowie 17 wieku posiadłość klaptow została podzielona na dwie połowy, które należały do różnych członków rodziny Ramel.

Na mapie Lubina z 1618 roku wieś zarejestrowana jest jako Cluptow.

Pułkownik Wedig von Bonin nabył połowę Klaptowa i Peterfitza w latach 1650/1662, a drugą połowę Klaptowa w 1658 roku. Klaptow i Peterfitz pozostali w posiadaniu rodziny Bonin do początku 19 wieku.

W Szczegółowym opisie obecnego stanu Królewskiego Pruskiego Księstwa Królewskiego Vor- i Hinterpommern Ludwiga Wilhelma Brüggemanna (1784) Claptow jest wymieniony wśród szlacheckich posiadłości Księstwa Cammin. W Klaptowie znajdowały się wówczas dwa budynki gospodarcze (majątki dwóch dawnych udziałów?), hodowla owiec (z której później wyłonił się Vorwerk Emmasthal ), młyn wodny, kaznodzieja, nauczyciel, osiem gospodarstw, dwa kossäten i kuźnia, w sumie 25 gospodarstw domowych ("kominków").

Właścicielem Klaptowa na początku XIX wieku był początkowo członek rodziny von Natzmer, od 1838 roku Karl Zimmermann, po nim jego syn Robert Zimmermann. Peterfitz został najpierw wynajęty, a następnie sprzedany najemcy około 1880 roku. Po śmierci Roberta Zimmermanna w 1910 roku jego siostrzenica Clara von Wedel odziedziczyła Klaptow. Dała Vorwerk Emmasthal swojemu synowi w 1920 roku; Sama Klaptow odziedziczyła córkę Juttę von Knobelsdorff po jej śmierci w 1933 roku.

W ramach uregulowania warunków właścicielskich i chłopskich (patrz: pruska konstytucja rolna) wsi Klaptów, w 1820 r. do Peterfitz przeniesiono cztery pozostałe wówczas zagrody. Klaptów stał się w ten sposób czystą wsią dworską i pozostał nią do 1945 roku.

W 1915 roku Klaptów został połączony koleją Lübchow-Lustebuhr Kolberger Kleinbahn. Linia jest teraz rozebrana.

Od połowy XIX wieku Klaptów utworzył własną dzielnicę folwarczną o powierzchni około 1187 hektarów. Osiedle Klaptow obejmowało dzielnice mieszkalne Emmasthal, Fährkathen, Forsthaus Klaptow (opuszczone przed 1914 r.) i Klaptower Mühle. Klaptow początkowo należał do powiatu Fürstenthum i przeszedł do powiatu Colberg-Cörlin, gdy został rozwiązany w 1871 roku. Wraz z rozwiązaniem powiatów majątkowych w Prusach w 1928 roku, Klaptow został włączony do gminy Peterfitz. Do 1945 roku Klaptow tworzył miejsce zamieszkania w gminie Peterfitz i należał z tym do powiatu Kolberg-Körlin.

Po II wojnie światowej Klaptów, podobnie jak całe Pomorze, przeszedł do Polski. Nazwę miejscowości spolszczono jako Kłopotowo, ludność została wysiedlona i zastąpiona przez Polaków.

1816: 191 mieszkańcy
1864: 300 mieszkańców
1885: 284 mieszkańcy
1905: 300 mieszkańców
1925: 341 mieszkańców

Heinrich Berghaus: Landbuch des Herzogthums Pommern und des Fürstenthums Rügen. Teil 3, Band 1. Anklam 1867, S. 356 f. ().
Udo von Bonin: Geschichte des Hinterpommerschen Geschlechts von Bonin bis zum Jahre 1863. Berlin 1864, s. 277 ().
Manfred Vollack: Das Kolberger Land. Jego miasta i wsie. Ein pommersches Heimatbuch. Husum Druck- und Verlagsgesellschaft, Husum 1999, ISBN 3-88042-784-4, s. 478–480.

Ludwig Wilhelm Brüggemann: Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustands des Königl. Pruskie Księstwo Vor- i Hinterpommern. Teil II, Band 2, Stettin 1784, S. 555, Nr. 13.
w Systemie Informacyjnym Pomorze.
Manfred Vollack: Das Kolberger Land. Jego miasta i wsie. Ein pommersches Heimatbuch. Husum Druck- und Verlagsgesellschaft, Husum 1999, ISBN 3-88042-784-4, s. 468.

Gmina Dygowo (Gemeinde Degow)

Zabytki i obiekty turystyczne

grodzisko ok. 1,5 km na wschód od wsi z przełomu IX i X w., grodzisko nizinne, jednoczłonowe, położone na nieznacznym wzniesieniu przylegającym do doliny rzeki Parsęty, na wschód od zabudowań we wsi Kłopotowo. Wymiary 40-50x 120 m, wysokość 5-7 m. Przed wojną i następnie w latach 50. i 60. XX w. prowadzono tu badania sondażowe. Badania powojenne dostarczyły ułamków naczyń ceramicznych zdobionych, które pozwoliły określić chronologię obiektu.
cmentarzysko kurhanowe z wczesnego średniowiecza położone na południowy wschód od grodziska (z VIII-X w.) i na wschód od zabudowań wsi Kłopotowo,. Bezpośrednio na południowy wschód od grodziska usytuowane jest cmentarzysko kurhanowe z okresu wczesnego średniowiecza, na którym w latach 20. XX wieku odkryto groby szkieletowe.
Zespół pałacowo-parkowy z pałacem z 1911 r.,

·

- Dwór von Wedelów jest budowlą modernistyczną z elementami późnego neorenesansu. Dwuskrzydłowy i niesymetryczny z ozdobnymi wykuszami, narożnym podcieniem i graniastą wieżą z wydłużonym baniastym hełmem, elewacje zdobią maszkarony oraz płaskorzeźby wojowników i zwierząt^[3]. Do dziś w jednej części budynku pozostały drewniane elementy. Wewnątrz zachowały się oryginalne malowane stropy, kominek i ozdobna posadzka. Sklepienie wnęki dekorowane jest kasetonami z namalowanymi znakami zodiaku. Dawniej w holu umieszczone było duże drzewo genealogiczne rodu von Wedel. Z odnalezionego drzewa genealogicznego dawnych właścicieli Kłopotowa wynika, że posiadłość została zbudowana przez możny ród von Wedlów wywodzących się z Tuczna i blisko spokrewnionych z magnatami, koszalińsko-kołobrzeskimi baronami Kamykami. Po wojnie budynek ten służył jako ośrodek kolonijny.
- W 1919 roku w Kłopotowie przebywał zaprzyjaźniony z rodziną von Wedel feldmarszałek niemiecki Paul von Hindenburg. Na pamiątkę swego pobytu feldmarszałek posadził w parku dąb. Obok niego położono kamień, na którym wyryto napis w języku niemieckim: Diese Eiche pflanzte am Mai 1919 Generalfeldmarschall von Hindenburg.
- Park – idąc od kamienia w głąb parku dojdzie się do miejsca, gdzie dawniej znajdował się staw, w którym hodowano karpie. Obecnie płynie tam niewielki strumyk. Historia powstania parku przy dworze i etapy przekształceń nie są znane. Z oceny układów przestrzennych wnioskować można, że park ma styl naturalistyczny. Rozprzestrzenia się na obszarze naturalnie pofałdowanym. Drzewostan parku liczący od 100 – 200 lat jest rodzimego pochodzenia. Rośnie tu kilka gatunków wierzb tj. krucha, biała, szara oraz olchy czarne. Na poboczu przeważają jesiony, wiązy polne, dęby szypułkowe i buki. Występuje też buk odmiany czerwonolistnej. Wśród drzew iglastych na uwagę zasługują dwa dorodne egzemplarze jodły białej oraz kilka świerków pospolitych.
neogotycka owczarnia murowana z 1865 r.,
naturalistyczny park z końca XIX w. o powierzchni 6 ha (buki, dęby szypułkowe i błotne, lipy, sosny).
Kościół poewangelicki pw. Świętego Andrzeja - murowany z kamienia z XIII w., przebudowany w XV i XVIII w. w stylu gotycko-romańskim. Świątynia w Kłopotowie musiała zostać wybudowana najpóźniej w pierwszej połowie XVI wieku, ponieważ istniała, kiedy parafia została przejęta przez wyznanie ewangelickie w 1553 roku. Przyjmuje się, że obecny kościół św. Andrzeja Apostoła (filialny parafii we Wrzosowie) został wzniesiony w XIV wieku, w wiekach późniejszych (barok) został przebudowany oraz restaurowany w XIX wieku.
Świątynia jest orientowana, murowana z cegły i kamieni polnych, oszkarpowana, jednonawowa, na rzucie prostokąta, z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Od strony zachodniej usytuowana jest prostokątna wieża, przykryta dachem siodłowym. We wnętrzu świątyni strop drewniany, belkowy, otwory okienne zamknięte półkoliście.
Po wojennych zniszczeniach został przekazany dopiero w 1973 roku diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej, utworzonej w 1972 roku, stając się kościołem filialnym parafii we Wrzosowie.
Na placu przykościelnym rośnie 600-letni dąb szypułkowy wpisany do rejestru pomników przyrody o obwodzie 6,8 m i wysokości 25 m. Stan zdrowotny drzewa jest przeciętny.

Kathe in Klaptow – Dom mieszkańca

Kathe in Klaptow – Dom mieszkańca

Kirche und Friedhof in Klaptow - Kościół i cmentarz

Pocztówka

Owczarnia / Sheepfold / Schafstall

Neogotycka owczarnia murowana z 1865 r." - nie codziennie spotyka się taki obiekt. Wygląda z daleka jak okazały dworzec kolejowy. Na szczęście dobrze zniósł okres włączenia go do PGR-u Kłopotowo. W pobliżu owczarni dużo innych porzuconych obiektów oraz odremontowany, ciekawy (na pewno z zewnątrz) dwór, który również przeszedł okres PGR.

Kościół poewangelicki pw. Świętego Andrzeja

Kościół poewangelicki pw. Świętego Andrzeja - murowany z kamienia z XIII w., przebudowany w XV i XVIII w. w stylu gotycko-romańskim. Świątynia w Kłopotowie musiała zostać wybudowana najpóźniej w pierwszej połowie XVI wieku, ponieważ istniała, kiedy parafia została przejęta przez wyznanie ewangelickie w 1553 roku. Przyjmuje się, że obecny kościół św. Andrzeja Apostoła (filialny parafii we Wrzosowie) został wzniesiony w XIV wieku, w wiekach późniejszych (barok) został przebudowany oraz restaurowany w XIX wieku.
Świątynia jest orientowana, murowana z cegły i kamieni polnych, oszkarpowana, jednonawowa, na rzucie prostokąta, z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Od strony zachodniej usytuowana jest prostokątna wieża, przykryta dachem siodłowym. We wnętrzu świątyni strop drewniany, belkowy, otwory okienne zamknięte półkoliście.
Po wojennych zniszczeniach został przekazany dopiero w 1973 roku diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej, utworzonej w 1972 roku, stając się kościołem filialnym parafii we Wrzosowie.

Na placu przykościelnym rośnie 600-letni dąb szypułkowy wpisany do rejestru pomników przyrody o obwodzie 6,8 m i wysokości 25 m. Stan zdrowotny drzewa jest przeciętny.

Dwór von Wedelów

Dwór von Wedelów jest budowlą modernistyczną z elementami późnego neorenesansu. Dwuskrzydłowy i niesymetryczny z ozdobnymi wykuszami, narożnym podcieniem i graniastą wieżą z wydłużonym baniastym hełmem, elewacje zdobią maszkarony oraz płaskorzeźby wojowników i zwierząt^[3]. Do dziś w jednej części budynku pozostały drewniane elementy. Wewnątrz zachowały się oryginalne malowane stropy, kominek i ozdobna posadzka. Sklepienie wnęki dekorowane jest kasetonami z namalowanymi znakami zodiaku. Dawniej w holu umieszczone było duże drzewo genealogiczne rodu von Wedel. Z odnalezionego drzewa genealogicznego dawnych właścicieli Kłopotowa wynika, że posiadłość została zbudowana przez możny ród von Wedlów wywodzących się z Tuczna i blisko spokrewnionych z magnatami, koszalińsko-kołobrzeskimi baronami Kamykami. Po wojnie budynek ten służył jako ośrodek kolonijny.

W 1919 roku w Kłopotowie przebywał zaprzyjaźniony z rodziną von Wedel feldmarszałek niemiecki Paul von Hindenburg. Na pamiątkę swego pobytu feldmarszałek posadził w parku dąb. Obok niego położono kamień, na którym wyryto napis w języku niemieckim: Diese Eiche pflanzte am Mai 1919 Generalfeldmarschall von Hindenburg.

Park

Park – idąc od kamienia w głąb parku dojdzie się do miejsca, gdzie dawniej znajdował się staw, w którym hodowano karpie. Obecnie płynie tam niewielki strumyk. Historia powstania parku przy dworze i etapy przekształceń nie są znane. Z oceny układów przestrzennych wnioskować można, że park ma styl naturalistyczny. Rozprzestrzenia się na obszarze naturalnie pofałdowanym. Drzewostan parku liczący od 100 – 200 lat jest rodzimego pochodzenia. Rośnie tu kilka gatunków wierzb tj. krucha, biała, szara oraz olchy czarne. Na poboczu przeważają jesiony, wiązy polne, dęby szypułkowe i buki. Występuje też buk odmiany czerwonolistnej. Wśród drzew iglastych na uwagę zasługują dwa dorodne egzemplarze jodły białej oraz kilka świerków pospolitych.

Źródło

https://www.wiki.de-de.nina.az/K%C5%82opotowo_(Dygowo).html

https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP5A83

https://pl.wikipedia.org

https://www.youtube.com

https://gminadygowo.pl/