Hermann von Gleichen - 1251-1289

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1276 roku, kiedy to biskup kamieński Hermann von Gleichen wyliczał posiadłości i dochody kapituły kolegiackiej w Kołobrzegu. W 1650 roku właścicielem Kłopotowa był pułkownik Wedig von Bonin. Później majątek był w posiadaniu rodzin von Natzmer, Zimmermann. W końcu XIX i na początku XX w. Kłopotowo należało do Karla Brauna, następnie zaś ok. 1910 roku zostało zakupione przez Hasso von Wedela, który w 1911 roku wzniósł obecny okazały pałac. Dawny pałac von Wedelów jest budowlą modernistyczną z elementami północnego neorenesansu. Do dziś w jednej części budynku pozostały drewniane elementy. Wewnątrz zachowały się oryginalne malowane stropy, kominek i ozdobna posadzka. Sklepienie wnęki dekorowane jest kasetonami z namalowanymi znakami zodiaku. Dawniej w hallu umieszczone było duże drzewo genealogiczne rodu von Wedel – obecnie podobno znajduje się w muzeum.Z odnalezionego drzewa genealogicznego dawnych właścicieli Kłopotowa wynika, że posiadłość została zbudowana przez możny ród von Wedelów wywodzących się z Tuczna i blisko spokrewnionych z magnatami, koszalińsko – kołobrzeskimi baronami Kamykam W 1919 roku w Kłopotowie przebywał zaprzyjaźniony z rodziną von Wedel feldmarszałek niemiecki Paul von Hindenburg. Na pamiątkę swego pobytu feldmarszałek posadził w parku dąb. Obok niego położono kamień, na którym wyryto napis w języku niemieckim: „Diese Eiche pflanzte am Mai 1919 Generalfeldmarschall von Hindenburg”.

Biskup Hermann von Gleichen na pieczęci z 23 czerwca 1257 roku

Pochodził z rodu dynastycznego hrabiów von Gleichen w Turyngii, syn Lamberta II v. Gleichen i Zofii hrabiny Orlamünde. ^[2] W 1249 roku jako biskup elekt hildesheimski, nie będąc kanonikiem kamieńskim, wyznaczony został na biskupa koadiutora kamieńskiego biskupa Wilhelma I, uczestnicząc razem z nim w czynnościach prawnych. Po raz drugi został mianowany biskupem kamieńskim przez papieża przed 9 lipca 1251 r., natomiast sakrę biskupią (ordo episcoporum) Hermann otrzymał dopiero w 1254 roku. ^[3] Na jednej z pieczęci z 23 czerwca 1257 roku biskup Hermann przedstawiony jest w pozycji siedzącej na stolcu biskupim ozdobionym głowami zwierzęcymi. W prawej ręce trzyma księgę, w lewej pastorał. W otoku widnieje napis: |† hE|RMANNUS DEO GRACIA CAMINENSIS EPC. ^[4] W 1255 roku nadał prawa miejskie Kołobrzegowi, a w 1266 r. Koszalinowi, gdzie ustanowił lokalne władze^[5], natomiast w 1276 r. za 3500 marek w srebrze nabył od księcia Barnima I zachodnią część ziemi kołobrzeskiej. ^[6] Dbał również o dobro szczecińskich kościołów i klasztorów poprzez liczne nadania. W 1286 roku nadał proboszczowi kolegiaty Mariackiej władzę duszpasterską nad kościołem Mariackim i kościołem św. Piotra i Pawła wraz z kaplicą św. Mikołaja, a poza Szczecinem nad kościołami w Warszewie, Przęsocinie, Skolwinie, Osowie, Golęcinie, Bezrzeczu, Krzekowie, Wąwelnicy, Skarbimierzycach, Siadle Górnym, Dołujach, Ladenthin k./Grambow, Tantow, w Policach, Pilichowie, Tanowie, Wkryujściu i Nowym Warpnie, podobną jaka przysługiwała archidiakonom i proboszczom w diecezji kamieńskiej. ^[7] Jego szczególną zasługą było umocnienie pozycji biskupa i dalszy rozwój księstwa biskupiego, utworzonego przez jego poprzednika. Posiadłości biskupów rozciągały się w granicach księstwa pomorskiego pomiędzy Kołobrzegiem, Koszalinem a Bobolanami, między Maszewem a Nowogardem, wraz z ziemią nad rzeką Randow koło Löcknitz oraz ziemią lipiańską, którą biskup Herman v. Gleichen sprzedał w 1276 r. za 3000 marek w srebrze margrabiom brandenburskim.^[8]

Pochodził z hrabiowskiego rodu z Turyngii. Spokrewniony z książętami Brunszwiku.

W 1251 papież Innocenty IV prekonizował go biskupem kamieńskim z pominięciem wyboru przez kapitułę. Przed objęciem władzy nie przyjął sakry biskupiej.

Nie wiadomo, kiedy objął diecezję. Pierwszy znany dokument potwierdzający obecność bpa von Gleichena na terytorium diecezji kamieńskiej datuje się na 8 grudnia 1251. Początkowo współpracował, a być może nawet sprawował dwuwładzę ze swoim poprzednikiem Wilhelmem I^[a]. Dopiero po śmierci Wilhelma I w 1253, Innocenty IV w bulli do biskupa szweryńskiego zalecił mu konsekrowanie von Gleichena. Jednak brak jest informacji, kiedy i od kogo von Gleichen przyjął sakrę biskupią, wiadomo jednakże, że nacisk papieża był skuteczny i do konsekracji doszło, zapewne przy oporze kapituły, która uważała nowego biskupa za narzuconego z zewnątrz.

Swoje rządy opierał na możnych zarówno słowiańskich jak i niemieckich. Na należących do biskupstwa ziemiach przeprowadzał lokacje i osadzał wasali. Wspierał nadaniami ziemskimi zakony. Jako władca świecki prowadził wojny u boku książąt pomorskich Barnima I i Warcisława III, z którymi łączyły go dobre stosunki. W 23 maja 1255 z Warcisławem III lokował na prawie lubeckim Kołobrzeg oraz 23 maja 1266 Koszalin. Za jego pontyfikatu zakończono spór o przebieg granic diecezji z biskupem szweryńskim.

Wilhelm I zrezygnował z biskupstwa w 1251 i zmarł w 1253

Źródła

https://pl.wikipedia.org

https://zabytki.tomekzuk.com

http://encyklopedia.szczecin.pl/