„ Historia Piotrowic do połowy XIX wieku nierozerwalnie związana jest z losami Kłopotowa. Od XVII wieku należały do rodu Von Bonin, później Zimmermann. W 1862 roku Robert von Zimmetmann oddaje w dzierżawę dobra piotrowickie wdowie Otte. W latach 1880- 95 właścicielem jest syn Ernst, po nic Carl Braun z Miechęcina. Po I wojnie światowej Piotrowicami zarządzają: zięć Brauna- Kurt Schnurpheil, a po jego śmierci żona Elisabeth. Ostatnim właścicielem jest Fritz von Sydow.

W niewielkim parku (1 ha) trzon drzewostanu stanowią buki pospolite , jesiony wyniosłe i lipy drobnolistne. Przy drodze do Włościborza rosną brzozy brodawkowate Betula pendula, klony: pospolite Acer platanoides i jawory A. pseudoplatanus. Nieopodal dworu rośnie ładny okaz leszczyny pospolitej odmiany czerwono listnej Corylus avellana. Warstwę krzewów stanowią:lilak pospolity Syringa vulgaris, bez czarny, głóg jednoszyjkowy Crataegus monogyna, malina właściwa Rubus ideaus i zarnowiecmiotlasty Sarothamnus scoparius. Dawne zabudowania folwarczne od parku oddzielają zarośla rdestowca ostrokończystego Reynoutria japonica.

Do szczególnie interesujących należą dwa okazy skrzydłorzecha kaukaskiego Pterocarya fraxinifolia (o obwodach 230-240 cm).

Drzewami- pomnikami są topole: czarna Populus nigra(490 cm), biała P. alba(400 cm), dąb szypułkowy i brzoza brodawkowata(230 cm).” [1]


[1] Dygowo i okolice, szkice z dziejów wsi pomorskiej, pod red. A. Chludzińskiego. Dygowo- Gdynia 2007